Wat ik zou doen als ik opnieuw zou kunnen beginnen?

Opnieuw beginnen, een schone lei en alles ligt nog open. Het klinkt zo mooi en ook fijn. Toch is opnieuw beginnen niet voor iedereen zo vanzelfsprekend. Misschien is het zelfs (financieel) niet mogelijk. Ik denk dat er stiekem meer mensen zijn die graag opnieuw zouden willen beginnen. Op het gebied van werk bijvoorbeeld. Of misschien wel hun hele levensloop? Nu is dat laatste niet mogelijk. Daarentegen heb je door je leven juist ook heel veel mooie ervaringen op kunnen doen en er van geleerd. Wat zou jij doen als je op een bepaald gebied opnieuw kon beginnen?

Meer tijd nemen voor de juiste keuze

Ik ga het in mijn geval hebben over mijn studie- en werkleven. Vanaf mijn 18e toen ik werd afgekeurd stond studeren en werken bij mij hoog in het vaandel. Hier schreef ik al een uitgebreid artikel over. Gelukkig sta ik nu anders in het leven. Maar als ik er op terugblik, had het wel anders gekund.

Het had misschien beter geweest als ik mezelf niet zoveel druk gaf om mee te (willen) gaan in de menigte van alle dag. Ik moest en zou bewijzen dat ik ook kon werken. Maar op mijn 18e was ik vooral zoekende naar een passende opleiding. Ik vond dat dat nodig was voor een leuke baan. Maar is dat wel zo? En heb ik mezelf daar wel echt ruimte voor gegeven?

Laten we vooropstellen dat ik heel erg graag wilde (en uiteraard wil ik nog steeds graag, maar anders. Daar kom ik nog op terug later in het artikel.). Ik moest en zou een papiertje behalen. Dat lukte wonder boven wonder ook nog. Voor het vak receptioniste/telefoniste. Geen spannende baan en was dan ook niet mijn uitgangspunt (suprise!). Voor mij was dit de stap naar meer. Op dat moment wilde ik secretaresse worden. Maar uiteindelijk werd er ook een opleiding tot Reis Verkoper gegeven. Dáár werd ik echt enthousiast van.

Even een stukje doorspoelen: dit liep niet zoals ik hoopte en er kwam een flinke teleurstelling. Wel was ik blij dat ik een opleiding had afgerond. Teleurstellingen verwerken daar deed ik niet zo aan. Ik wilde door, de tijd stond namelijk ook niet stil. Via onze bekende uitkeringsinstantie kreeg ik hulp en kwam ik aan een werkervaringsplaats. Daar heb ik geen hoogstaand werk gedaan, maar ik had het wél enorm naar mijn zin. Sterker nog, ik heb het er nu nog steeds over.

Al dat ploeteren was niet de juiste keus. En tot op heden deed ik dit toch onbewust nog steeds een beetje. Wel op een lager tempo. Maar soms heb je dat wel eens nodig om nog meer te ontdekken. Ik had alleen eigenlijk – achteraf – gewild dat ik veel eerder meer tijd had genomen voor wat ik echt zou kúnnen en willen. In plaats van alleen te kijken naar wat ik leuk vind. Ik kan je vertellen dat mijn interesse best breed is, dus dat maakt het dan ook niet makkelijk.

Dit was niet alles

Natuurlijk is dit enorm beknopt van alles wat ik heb geprobeerd en gedaan. Ik heb verschillende opleidingen geprobeerd en verschillende baantjes (vooral in de communicatie). Nog verder terug heb ik wel eens een heel uitgebreide test gedaan om te kijken wat mij zou passen. Maar dat is inmiddels meer dan 10 jaar geleden. Ik ben die Simone van toen allang niet meer. En dat vind mijn hoofd soms ook nog wel eens lastig.

Ik weet namelijk eigenlijk helemaal niet zo goed (meer) wat ik nu kan en wil. Waar liggen mijn sterke punten en waar niet? Wat is er voor mij écht belangrijk in het zoeken naar werk? En hoe ga ik met mijn beperkende factor om in combinatie met werk? Dat stukje is eigenlijk misschien wel overgeslagen.

Ik begin opnieuw

Het mooie is dat dit idee voor een artikel al heel lang in mijn concepten stond. Maar ik voelde nooit wat ik er nou over moest schrijven. En nu ben ik op het punt dat ik opnieuw mag beginnen. Eigenlijk is dat een enorme luxe. Maar anderzijds merk ik aan alles dat ik er ook echt aan toe ben. Het benauwde me juist om weer te moeten solliciteren naar allerlei banen met (te) hoge verwachtingen. Waarbij het misschien vroeg of laat toch weer mis gaat.

Maar gelukkig, ik begin opnieuw. Ik ga binnenkort beginnen met een cursus waarin ik ga kijken naar mezelf en mijn kwaliteiten. Waar ik ga leren te solliciteren en er uit te springen, ondanks mijn beperkende factor die ik met me meeneem. En misschien ben ik dan na 5 weken een stuk wijzer over wat past bij mijn kunnen en interesses.

En dat is eigenlijk precies wat aansluit wat ik zou doen als ik opnieuw kon beginnen. Precies wat ik eigenlijk hier had willen schrijven, maar het gewoon niet durfde omdat het toch niet kon. Dan was het voor mij al een teleurstelling voor ik er überhaupt aan begonnen was.

Terug bij af?

Ik zal eerlijk zijn. Voor een aantal minuten had ik wel een gedachten die door mij heenging. ‘Je bent weer terug bij af’. Maar eigenlijk ben ik helemaal niet terug bij af. Ik trok net die Monopoly-kanskaart dat ik terug mag naar start en ik mag het rondje gewoon nog een keer doen!

En zo zie ik het nu ook echt. Al die tijd wat achter me ligt, is geen verspilde tijd. Ik heb er heel erg veel van geleerd. Misschien niet op de perfecte manier, maar is er wel een perfecte manier? Leren doe je toch met vallen en weer opstaan.

Ik kijk er naar uit om mijn opgedane ervaring te kunnen omzetten naar wat nu wel kan en goed voor me is. Zodat we hopelijk later dit jaar eens voorzichtig kunnen gaan kijken naar passend werk. En dat hoef ik dus allemaal niet alleen te doen. Thank God (O nee, de uitkeringsinstantie 😉 ).

---

Wat een luxe verhaal dit, hè? Het voelt bijna oneerlijk tegenover een hele hoop anderen die deze kansen niet (kunnen) krijgen. Ik ben ook echt heel erg dankbaar dat dit me gegund is en dat ik ook echt weer even terug mag naar de basis. Als jij opnieuw zou beginnen (mag ook op een ander vlak zijn, bijvoorbeeld moederschap), wat zou je dan doen?