Wat fibromyalgie mij heeft gebracht en geleerd

Een aandoening, chronische ziekte, het is nooit fijn. Laten we dat even vooropstellen. Maar toch heb ik inmiddels ervaren dat het niet alleen maar negatief is of hoeft te zijn. Ik heb er juist ook veel van geleerd en inmiddels heeft het me ook wat moois gebracht.

Lange weg

In een eerder artikel vertelde ik al over een lange weg die ik heb moeten bewandelen voor berusting. Dat is ook wel één van de dingen die het – uiteindelijk – heeft gebracht. Het duurde even, maar dan heb je ook wat.
Het leerde me ook nog beter naar mijn lijf te luisteren en af te wegen wat ik zou kunnen op een dag. Natuurlijk ben ik geen heilige en maak ik nog steeds wel eens verkeerde keuzes, of kom ik soms ergens niet helemaal onderuit. En ik maak ook nog wel eens een verkeerde planning. Life happens, noem ik dat. Zulke dingen probeer ik dan gewoon maar weer los te laten. Ermee blijven zitten heeft helemaal geen zin en in mijn geval worden mijn klachten er niet beter op.

Taakverdeling anders indelen

Al een aantal jaar hebben we een andere taakverdeling. De zware klussen, zoals de badkamer en de keuken, pakt mijn man op. Als ik zo’n klus doe, is mijn energie voor die dag al gelijk op en dat is het me niet waard.

Ik probeer nu elke dag een huishoudelijke klus te doen (of soms twee) en de rest van de dag doe ik wat leuks voor mezelf of hou ik me met Zoë bezig. Voor mij is dat een ideale verdeling, want zo heb ik ook tijd en ruimte om weer te kunnen opladen. Als ik dat niet doe, dan krijg ik weer meer klachten.

Rust, ritme en reinheid

Je hoort het zo vaak, maar ik kan niet anders zeggen dan dat dit klopt als een bus. Zeker als je fibromyalgie hebt of een andere chronische ziekte/aandoening is dit zo ontzettend belangrijk. Voor mij is mijn leefritme ook echt heel belangrijk. Ik sta elke dag rond dezelfde tijd op en ga ongeveer rond dezelfde tijd weer naar bed. Behalve in het weekend, dan wil ik nog wel eens een uurtje langer blijven liggen. Ik laat rond dezelfde tijden Zoë uit, ik geef haar rond dezelfde tijden eten en ik doe mijn klusjes ook rond dezelfde tijden (mits dat mij lukt die dag).

Maar rust is ook zeker een belangrijk onderdeel geworden. En die rust bouw ik in met mijn hobby’s. Ik heb een paar hobby’s wat haast een meditatie voor mij is. Zoals bijvoorbeeld diamond painting of macrofotografie. Deze hobby’s geven mij zo’n diepe ontspanning en daarom doe ik het ook zo graag en vaak.

Lief zijn voor jezelf

Dit is oprecht het allermoeilijkste om te doen, maar wel het allerbelangrijkste. En hierin ben je ook nooit uitgeleerd, als je het mij vraagt. Je verandert zelf ook als mens, je hebt andere behoeftes, je levensstijl veranderd en je wordt ook ouder. Allemaal factoren – die veranderingen voor lief zijn voor jezelf – die een grote rol spelen. Telkens moet je weer opnieuw afwegen wat je nodig hebt. Dat is soms lastig, maar wel noodzakelijk.

Hoe ben ik lief voor mezelf? Eigenlijk door al deze bovenstaande dingen. Maar ook door op tijd af te wegen of er iets verandert moet worden. En mezelf niet af te straffen als ik iets niet goed heb ingeschat of verkeerd heb gepland. Of dat ik toch meer pijn heb, dan ik had kunnen bedenken. Niet alles is van tevoren in te schatten. En om daar jezelf voor te straffen, schiet je helemaal niks mee op.

Makkelijker gezegd als gedaan

Ik kan als geen ander zeggen, dan dat dit bovenstaande makkelijker gezegd is als gedaan. Ik heb er niet voor niks jaren over gedaan om te komen waar ik nu ben. Zo vaak dat ik tegen de spreekwoordelijke lamp moest lopen. Vaak zat dat ik tóch gewoon doorging. Het is gewoon niet zo makkelijk, als dat het er hier staat. Daar ben ik me erg van bewust. Maar ik ben me ook bewust, dat elk stapje er één is.

Begin klein. Dat deed ik ook. Kleine veranderingen zijn een stuk makkelijker toe te passen. Wat is het eerste waar je jezelf mee kunt helpen? In mijn geval was dat het creëren van (zoveel mogelijk) balans. Ik zorgde dat ik na een huishoudelijke taak even rust nam bijvoorbeeld. Pas veel later leerde ik dat ik niet boos hoefde te zijn op mezelf, als ik de signalen van mijn lijf niet had gehoord en te ver was gegaan. Dat was het begin van de omslag.

Voor ieder is er een weg, alleen je moet zelf de weg zien te vinden. En dat is moeilijk. Je komt hobbels en kuilen tegen. Het doet soms zeer (letterlijk misschien ook wel). Maar als je weet wat voor je werkt, dan ben je echt een rijk mens! Dan kun je echt zoveel meer uit het leven halen, dan je al dacht.

Misschien heb jij ook wel een chronische aandoening/ziekte, misschien ook niet. Ik denk eigenlijk dat dit op iedereen wel van toepassing is. Alleen zo heeft iedereen weer een andere manier van leven wat goed bij iemand past. Hoe ben jij lief voor jezelf?