Stoppen met onderneming | 1 jaar later, wat ik nu anders zou doen

Ongeveer een jaar geleden hakte ik de knoop door. Ik stopte met mijn onderneming, mijn eigen fotografiebedrijf. Het bedrijf kostte me bloed, zweet en vooral veel tranen. Maar als ik er op terug kijk, zou ik het nu zo anders doen.
En dat is ook precies hoe ik er nu op terug wil blikken. Stoppen met je bedrijf is niet niks. De stap zetten was überhaupt al een hele onderneming.

Ben je benieuwd hoe ik het nu zou aanpakken? Of ga je zelf een bedrijf starten? Lees dan verder!

Lekker mijn eigen hart volgen

Iets wat ik al snel kwijt was, was het volgen van mijn hart. Ik was zo gevoelig voor alle ondernemerstips en volgde deze graag op. Alleen leken deze tips niet lekker te werken bij mij.

Één van die tips was bijvoorbeeld dat je een niche moest kiezen. Dit is denk ik mijn grootste (of dan wel een na grootste) struggle geweest. Koos ik een niche, dan was de uitdaging weer voor me weg. Daardoor had ik er minder plezier in en dat straal je uit. Als ik nu naar mezelf kijk, zou ik niet meer zo’n kleine niche kiezen. Dat past totaal niet bij mij. Ik moet mijn creativiteit kwijt kunnen en op deze manier kon ik dat te weinig.

Ik ben gegaan van een niche dat ik met een mobiele studio bij mensen thuis kwam. Tot aan alleen nog maar in de natuur. Dat laatste was wel mijn favoriet omdat de natuur mijn uitdaging was. Maar ook daarin beperkte ik mezelf.

Niets aantrekken van anderen

Waar ik ook goed in was, was dat ik me veel dingen aantrok van andere fotografen. Ik zag dat ze volle agenda’s hadden, succesvolle minishoots en konden ook nog hun niche volgen. Nou over het niche volgen heb ik genoeg gezegd. Maar ik had het er maar wat moeilijk mee dat andere fotografen het drukker hadden dan ik. Ik probeerde van alles om het ook drukker te krijgen. Maar eigenlijk was het enige wat hielp, een goed tarief. Jammer genoeg had mijn bedrijf last van corona en kon ik daar niet meer uit komen.

De concurrentie werd (mede door corona) steeds groter. Dat maakte me erg onzeker en gaf me het gevoel dat veel mensen te makkelijk denken over fotografie. Maar vooral de onzekerheid nekte me hierin. De nieuwe collega fotografen zaten namelijk binnen no time vol, maar ik niet. Wat was er dan wat ik niet goed deed?

Nu ik daar zo op terug kijk, zou ik daar makkelijker schijt aan kunnen hebben. Maar op dat moment was dat (helaas) niet zo. Mijn eigen onzekerheid heeft me zo genekt.

Weg was mijn hobby

En door dit alles, wat eigenlijk ontstond uit mijn hobby, was het geen hobby meer. Ik verloor mijn plezier in iets wat ik eigenlijk het liefst deed. En als er iets is wat ik zonde vond, dan is het wel dat ik mijn plezier kwijt raakte. Door die onzekerheid en het zoeken van een niche.

Geen eigen bedrijf

Toch zou ik niet gauw meer een eigen bedrijf beginnen. Ook niet als fotograaf. Het is een harde wereld, met enorm veel concurrentie. Niet alleen in beeld, maar ook zeker in tarieven is er veel concurrentie.

Gelukkig zit ik niet meer stil en fotografeer ik nog steeds. Sterker nog, ik heb mijn plezier weer terug gevonden. Ik hou me nu vooral bezig met macro- en natuurfotografie en ook vogelfotografie en icm komt daar in voor. Soms mag ik nog wel eens wat bekende van mij vastleggen op de gevoelige plaat. Laatst stond ik zelfs nog met een foto van mij in de flair. Dat is toch wel een tof momentje!

Dus stil zitten doe ik zeker niet, ik heb mijn hobby weer terug en ik heb enorm veel geleerd van de tijd dat ik ondernemer was. En dat is ook weer iets wat niemand nog van me af kan nemen.