Blog

Ik blog nog steeds, maar…

Ik blog al meer dan 10 jaar. Eerlijk gezegd ben ik gestopt met tellen na de 10 jaar. Ik ga gewoon al best een tijdje mee in deze wereld. Ik gok zo dat het wel eens 12 jaar zou kunnen zijn. Ik heb een aantal gratis en betaalde domeinen gehad. De blog die ik het langst – en het meest succesvol – volhield was simoneblogt.nl. Daar nam ik afscheid van, want dacht dat ik klaar was met bloggen. Toch hield ik dat niet zo lang vol. Ik miste het schrijven heel erg en ik pakte het bloggen weer op via een gratis wordpressblog. Ongeveer een jaar later besloot ik toch weer te gaan investeren in een domein. Dat werd deze en ik heb er gelukkig tot nu toe geen spijt van!

Toevallig had ik het laatst met een blogvriendin over het bloggen in deze tijd. In al die tijd is er namelijk een hoop veranderd in de blogwereld. Er vielen mij sowieso al wel wat dingen op, maar doordat ik deze blog ben begonnen vielen mij nog wat andere dingen op. En daar wil ik het toch eventjes over hebben…

Van hobby’s naar werk

Een van de eerste veranderingen die we (ik) gingen merken, was dat je ook geld kon gaan verdienen met bloggen. Eerst gingen de grote blogs, maar al gauw volgde ook de wat kleinere blogs. Het was sowieso bijzonder om te zien wat een verandering dit met zich mee bracht. Ik mocht er ook aan meedoen destijds. Dat was niet alleen heel erg leuk, maar ook super leerzaam. Ik leerde mezelf de weg in het SEO. Dat ging nog goed ook en het was leuk. De waardering van bedrijven die langer met je samen wilden werken was ook super tof. Het had wellicht mijn werk kunnen zijn.

En door deze hobby ontdekte ik ook waar ik goed in was en waar ik graag ook mijn werk van wilde maken. Schrijven. Ik schreef voor mijn blog al veel. Eerst verhalen en later gedichten. En dus uiteindelijk ook blogs. Maar ik wilde voor werk niet mijn persoonlijke plekje op het web ervoor opgeven. Ik startte uiteindelijk een eigen copywriting bedrijf waar ik klanten hielp met het schrijven van blogs en daar trainingen voor gaf. Hoewel ik dat bedrijf inmiddels niet meer heb, was het een mooie tijd. En ik was niet veel later ook niet meer de enige die zich op deze manier in de markt zette.

Persoonlijke blogs nemen (of namen) af

Misschien dat ik wel helemaal in de verkeerde wereld zit en zat, maar het leek wel of de persoonlijke blogs afnamen. Zeker de laatste 5 jaar had ik het idee dat er steeds minder persoonlijke content werd geschreven. We zijn ons natuurlijk bewust geworden van het internet, wat dat betekent en daardoor voorzichtiger geworden. Inmiddels ben ik ook voorzichtiger geworden in wat ik deel. Terwijl ik vroeger toch een behoorlijk open boek was.

Ik begon de persoonlijke blogs dus eigenlijk wel een beetje te missen. Het is natuurlijk een groot compliment als een merk of bedrijf met je wil werken. Maar ik vind de levens van de personen juist zo leuk. Wat maak jij nou mee? Wat gaat er in je hoofd om? Wat vind je tof of belangrijk? Ik snap dat je niet alles kunt of wilt delen. Maar de persoonlijke touch ging er bij sommige bloggers wel (steeds meer) van af.

Dat heeft mij in elk geval altijd gemotiveerd om niet hetzelfde te gaan doen. Ik probeer nog altijd zo persoonlijk mogelijk te blijven hier op mijn stukje internet. En ik denk dat me dat best aardig lukt. En als dat niet zo is, laat het dan gerust weten. Wat mis je? Of zou er iets anders kunnen/mogen?

Durven we nog te reageren?

En nog iets wat me opviel toen ik na een kleine blogpauze weer begon, is het gemis aan reacties. Voorheen kreeg je nog veel reacties op je blog. Soms ontstond er een discussie of in elk geval een gesprek. Voor mij is een reactie een vorm van waardering. Wellicht komt dat omdat in het begin veel gereageerd werd op blogartikelen. Tegenwoordig is dat wel anders. Dat zie ik ook bij mede-bloggers.

Misschien ben ik wel van de oude stempel. Ik reageer zoveel mogelijk op artikelen van mede-bloggers. Een reactie gewoon wordt gewaardeerd, weet ik uit eigen ervaring (en als dat niet zo is, dan staan de reacties gewoon uit). Wat mij betreft is het ook een kleine moeite om te reageren. Maar misschien geldt dat niet meer voor iedereen? Ik ben me bewust dat dit een tijd is van consumeren. We nemen op en we gaan weer verder. Daarnaast is er ook heel erg veel online te lezen tegenwoordig. Want ondanks dat er veel blogs weg zijn, zijn er veel gebleven of nieuwe bij gekomen. Er is zo veel te lezen of te bekijken. Misschien hebben we gewoon geen tijd meer om alles te kunnen lezen en te reageren?

Tijden veranderen

Natuurlijk weet ik heel goed dat tijden veranderen. Maar deze dingen mis ik wel eens. De ene keer meer dan de andere keer. Soms had ik toch gehoopt op bijvoorbeeld meer reacties, maar wordt het artikel eigenlijk alleen maar (goed) gelezen. En soms snak ik naar nieuwe persoonlijke blogs, ook al heb ikzelf ook niet alle tijd van de wereld om alles bij te lezen. Maar ik vind het gewoon zo heerlijk. Soms zou ik de tijd eventjes willen terugdraaien naar toen.


Ik heb overigens geen idee wat ik met dit artikel wil bereiken. Het is gewoon een soort gedachtenspinsel waar ik al een tijd mee rondloop. En iets wat me vaak zat doet twijfelen of ik nog wil blijven bloggen. Maar het schrijven op mijn eigen plekje vind ik nog steeds te leuk om er mee te stoppen. Hoe kijk jij hier tegen aan als blogger? Of als niet blogger? Wat maakt het dat je wel of niet reageert?
Voel je overigens niet aangevallen of wat dan ook. Ik ben oprecht benieuwd waardoor het komt dat dit met de jaren zo is veranderd.


Vond je dit een leuk artikel, maar geen zin om een reactie achter te laten? Like hieronder dan mijn artikel!


Ontdek meer van Gelukkigdedertiende.nl

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

19 Comments

  1. Mijn eerste (gratis) blog was in 2009 op blogspot. Het was een boekenblog die ondertussen offline is. Het had trouwens niet heel veel bezoekers of reacties. Ik vond het gewoon fijn om blogs te schrijven.
    Sinds 2019 is er kimleeft.com. Een heel persoonlijke blog, maar ik let wel op mijn privacy. Ik hoef er ook geen geld mee te verdienen. Ik doe het echt voor mijn plezier. Maar reacties of likes krijgen is natuurlijk altijd leuk.
    Ik vind persoonlijke blogs ook leuker om te volgen. Blogs die overvol staan met betaalde content zijn niet aan mij besteed. 😉

    1. Heel herkenbaar! 😊

  2. Leuk om je gedachten over bloggen zo te lezen. Ik merk ook dat er veel minder gereageerd wordt op blogs. Soms lijkt het wel alsof dat verplaatst is naar het (vluchtige) Instagram, dus dat vind ik wel jammer.

    1. Snap wat je bedoeld. Al weet ik niet of Instagram nog echt zo populair is als voorheen. Maar TikTok is wat betreft de vlugge content natuurlijk wel hetzelfde daarin.

  3. Klopt, er zijn inderdaad veel minder persoonlijke blogs en mensen reageren veel minder! Ik vind dat ook jammer en waardeer reacties ook altijd op mijn eigen blog. Toch leuk als iemand de tijd neemt om iets te schrijven dat op een of andere manier aansluit bij wat je zelf hebt getypt 🙂 Ik merk dat een like-button (zoals jij die ook hebt) dan voor sommigen nog een goed alternatief is. Dan hoeven ze niet te typen, maar kunnen ze met een klikje laten zien dat ze het leuk vonden.

    1. Precies! Die like-button is bij mij nog niet echt ontdekt helaas. Maar wellicht komt dat nog😊

      1. Het kan helpen als je onderaan iedere post iets schrijft (zoals ik doe en Linda ook) dat als lezers het een leuke post vinden maar geen zin hebben om te reageren ze op de like button kunnen klikken. Sinds ik dat erbij heb gezet krijgen mijn posts véél meer hartjes dan ervoor 🙂

        1. Wat een goed idee! Ik heb het gelijk toegepast. Dankjewel voor de tip 😀

  4. Ik had het er laatst ook met een blogcollega over dat het jammer is dat er minder/weinig gereageerd wordt. Ik heb weleens in een blog enquête gevraagd waarom mensen geen reactie achterlaten en een paar gaven dan aan dat ze dachten dat het niets uitmaakt terwijl het inderdaad net super leuk is!
    Ik reageer nu ook niet op elke post die ik lees, maar toch regelmatig en als ik niet reageer geef ik zeker wel een like.

    Ik zie vooral een verschuiving naar nieuwsbrieven. Ik denk dat die tragere content terug meer in geraakt, maar dan op een andere manier via bijvoorbeeld Substack.

    1. Toch wel blij om te lezen dat ik niet de enige ben die dit mist. Substack ken ik niet. Wat is het precies? Is het een soort Tumbler?

  5. Ja, ik vind persoonlijke blogs ook echt het leukst om te lezen! De interactie en het gevoel dat je iemand een klein beetje kent maken bloggen leuk vind ik. Dat wordt inderdaad wel minder ja.

  6. Ik deel je mening volledig. Het is inderdaad een feit dat elke blogger hoopt op reacties—het is een manier om te zien dat je werk wordt gewaardeerd en dat je woorden iets betekenen voor anderen. Het is heel begrijpelijk dat je de afname van reacties opmerkt na je blogpauze. In het verleden waren reacties misschien veel gebruikelijker en vaak leidde dat tot interessante gesprekken en discussies.

    Je bent zeker niet van de oude stempel door te benadrukken hoe belangrijk reacties kunnen zijn. Een simpele reactie kan veel betekenen, zowel voor de schrijver als voor de lezer. Het is inderdaad een kleine moeite om te reageren, maar het kan een grote impact hebben. Het gevoel dat je gehoord en erkend wordt, is waardevol en het bevordert de verbinding tussen bloggers en hun lezers.

    Je hebt een goed punt over de huidige consumptiecultuur. We leven in een tijd waarin de stroom van informatie overweldigend is en veel mensen nemen meer op dan dat ze teruggeven. Dit kan ervoor zorgen dat er minder tijd en ruimte is voor interactie, zoals het reageren op blogposts. Er is zoveel online te lezen en te bekijken dat het soms lastig is om alles bij te houden en op alles te reageren.

    Toch vind ik dat we, waar mogelijk, een inspanning moeten blijven doen om te reageren en betrokken te zijn. Het is een manier om een gemeenschap te vormen en om te laten zien dat we de moeite en het werk van anderen waarderen. Misschien kunnen we deze benadering van wederzijds respect en waardering opnieuw aanmoedigen, ondanks de drukte en overvloed aan informatie.

    1. Dank je wel voor je mooie en uitgebreide reactie! Ik ben het helemaal met je eens 🙂

  7. Met de reacties heb ik het ook moeilijk. Ik denk heel vaak, oei geen reacties dan is er niemand geïnteresseerd. Waarop mijn beste vriendin mij dan even met de voetjes op de grond zet en mij naar de statistieken verwijst, waar ik dan wel wat vrolijker van word als ik zie dat mijn blog toch gelezen word, hihi.

    1. Wat fijn dat je een vriendin hebt die je daar aan herinnerd!

  8. Ik blog inmiddels al bijna twintig jaar (realiseer ik me nu, schrik!). Ik heb niet superveel lezers maar wel lezers die al echt járenlang bij mij lezen. Sommigen zelfs vanaf het begin. Daarom merk ik niet veel van veranderingen. Ik krijg soms wel het gevoel een soort ‘disclaimer’ te plaatsen (zoals jij onderaan doet) als ik over iets schrijf wat bijvoorbeeld slecht voor het milieu is. Ik doe het zelden. Als het iemand niet bevalt wat ik schrijf, klikken ze maar op het kruisje.

    1. Groot gelijk heb je! En zo blogt iedereen op zijn/haar eigen manier natuurlijk 🙂

  9. Leuk om dit zo te lezen. Ik blog zoals je weet al 16 jaar en er is echt EEN HOOP veranderd sinds het begin. Ik volg alleen nog persoonlijke blogs die ik al jaren volg of ontdek via-via nieuwe. Mijn blog loopt verder prima, ondanks dat ik door het gezinsleven minder online ben. Best wel trots op en doe het nog altijd met heel veel plezier, wat ik het belangrijkste vind. Ook heel wat leuke (online) mensen leren kennen en ook persoonlijk zoals jij 🙂

    1. Jaaa, ik volg jou denk naast Lisanne het langst <3

Ik vind het leuk als je een reactie achter laat

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.