Weet je wat ik zo mis de laatste tijd? Verbinding. En dan niet het internet- of telefoonverbinding. Ik bedoel de verbinding met mensen. Het lijkt wel verder weg dan ooit. Wat is dat toch? Hoezo kijken we niet meer naar anderen om?
Het is natuurlijk niet iets van gisteren. Het is al veel langer gaande. Maar ik denk oprecht dat toen het pandemie hier gaande was, het proces heeft versneld. We werden allemaal ‘on hold’ gezet en sociale contacten waren niet of nauwelijks mogelijk. Laat staan naar buiten gaan en mensen tegenkomen. Er kan vaak geen ‘boe’ of ‘bah’ van af als je mensen tegenkomt, zelfs in een vrij hecht dorp als ik woon.
Vroeger kende je nog de sociale controle. Althans, zo noemen wij dat. Buren die toch een beetje op elkaar letten. Die het opvalt als je auto te lang voor de deur staat en even poolshoogte komen nemen. Buren die rekening houden met geluidsoverlast of andere vormen wat overlast zou kunnen veroorzaken. Maar tegenwoordig leven we vooral in onze eigen bubbel.
En ik zal daarin heel open en eerlijk over zijn: daar word ik erg dwars van. En geïrriteerd. En soms ook boos. Boos omdat het me zo irriteert. Laat ik dan ook gelijk eerlijk zijn dat ik de sociale controle dan dus ook niet meer (zo vaak) uitvoer. Voor mij is het wel geven en nemen. En als ik niet veel krijg, dan geef ik ook niet veel terug.
Eigenlijk is dit zo ontzettend jammer. Het is zo’n kleine moeite. Dat zou ik in elk geval denken. De straat waar ik jaren heb gewoond, omdat daar mijn ouderlijk huis staat, was ook lang sociale controle. En ook al is dat ook daar verminderd, het is er nog wel. Zo hebben mijn ouders dankzij een buurvrouw een flinke lekkage kunnen besparen. Dat zie ik hier in mijn wijk niet zo gauw gebeuren. Ik ben eerlijk als ik zeg dat ik net zo goed een hutje op de hei had kunnen kopen. Dat is net zo eenzaam.
Als ik ooit zou verhuizen, dan weet ik in elk geval zeker dat het geen nieuwbouwwijk meer wordt. Daar heb ik me toch wel behoorlijk in vergist. Ik had gehoopt dat, omdat je allemaal nieuw bent, elkaar wel zou gaan opzoeken. Tot aan de pandemie ging dat best aardig. Maar daarna is iedereen teruggetrokken in zijn eigen (kippen)hok.
Of ik spijt heb dat ik hier woon? Dat dan weer niet. Voor mijn lijf is dit het beste huis wat ik kon kopen. Ik heb hier minder heftige klachten (over het algemeen) dan eerst. Maar ik denk wel dat als ik van tevoren had geweten hoe het sociale aspect in een nieuwbouwwijk zou zijn, er nog iets langer over na had gedacht.
En misschien ligt het ook niet zo zeer aan de nieuwbouwwijk waarin ik woon. Dat is iets wat ik denk. Ik hoop dat jij dat voor mij kan ontkrachten. Dat jij er ook last van hebt en ik niet alleen ben die het sociale in de wijk mist? Misschien is het bij jullie zelfs sterker geworden door de pandemie. Hielpen jullie elkaar wanneer dat nodig was en is dat nog steeds zo. Dat zou echt fantastisch zijn!
En over dat hutje op de hei, nou ja. Dromen mag toch? 😉
Ontdek meer van Gelukkigdedertiende.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Naomi
03/02/2025 at 1:21 pmHeel erg interessant dit. Ik had juist tijdens de pandemie het gevoel dat er meer verbinding was dan nu. Juist toen had ik af en toe een praatje met buren, want ja, je zag verder weinig mensen. Nu is dat minder.
Ik woon in een dorp waar iedereen elkaar nog groet en dat vind ik fijn. Verder hoeft sociale controle van mij niet zo.
Simone
03/02/2025 at 4:38 pmIk ben die sociale controle vooral gewend door waar ik ben opgegroeid en dat geldt ook voor mijn man. Het is misschien ook maar net wat je gewend bent. Kan me voorstellen dat niet iedereen daar behoefte aan heeft.
Aritha
03/02/2025 at 1:56 pmIk weet niet of het aan jouw buurt ligt. Kan best. Wij wonen in een oude nieuwbouw wijk. Echt oud, gebouw in de jaren 70. Er wonen allerlei mensen. Ik bedoel, generatieverschillen. Onze wijk lijkt een klein dorp maar dat komt door de nieuwe mensen die er zijn komen wonen. Die zetten zomaar een tentje neer in de staart, op oudejaarsdag en gingen oliebollen bakken voor de buurt. Iedereen welkom bij de vuurkorf. En ze kwamen.
Dat vond ik heel bijzonder. Ik denk dat een mix goed is, dus niet alleen werkende dertigers. Ai, is dit goed dat ik dit zeg. Niet alle dertigers werken buitenshuis.. Ik denk dat het de juiste mix wel helpend is maar soms is het heel simpel, een praatje in de tuin.
Jouw blog maakt dat ik denk: OK, misschien toch nog maar hier in ons oude wijkje blijven wonen. Bedankt voor je eerlijkheid en dat je zo dicht bij jezelf blijft in je blog
Simone
03/02/2025 at 4:40 pmDat klinkt inderdaad als een hele goede mix. Ik denk inderdaad dat het hier veel van hetzelfde is: werkende dertigers. Oeps, haha!
Samaja
03/02/2025 at 5:03 pmIk herken wel wat je schrijft. Waar ik ben opgegroeid hadden we een sterk netwerk van buren om ons heen, die vrienden en uiteindelijk zelfs als familie werden. Helaas is dat nu niet meer zo, veel mensen zijn inmiddels overleden en de buurt is hopeloos verloederd. Waar ik nu woon, zijn we beleefd tegen de buren en eens per jaar drinken we samen een aperitiefje, maar daar blijft het ook bij. Eerlijk gezegd vind ik dat niet zo erg, maar dat ligt natuurlijk ook aan mijn introverte persoonlijkheid en mijn nood aan rust.
Simone
03/02/2025 at 9:59 pmDat klinkt heel gezellig zeg! Jammer dat dat niet meer zo is.
Geke
03/02/2025 at 8:18 pmJa, misschien is het ook zoals hier al iemand eerder opperde, allemaal werkende jonge mensen, misschien sommige ook met kinderen. En dan weinig tijd en energie nog om ‘sociaal te zijn’.
Hier is het ook een mix van verschillende leeftijden. We lopen de deur niet plat bij elkaar maar nemen wel eens pakjes aan, of sommige buren vragen we al eens om een glas te komen drinken, of als we iets willen lenen vb een ladder, kan dat ook altijd.
Het is niet met iedereen een even goed contact maar ook geen slecht contact (of oké, met één minder omdat die vroeger altijd zijn mobilhome voor ons huis kwam zetten, want letterlijk citaat: als hij voor ons eigen deur staat, kijken wij erop).
Simone
03/02/2025 at 10:00 pmJe kan ook niet met iedereen een klik hebben natuurlijk en dat is ook niet erg. Klinkt in elk geval wel fijn dat jullie er voor elkaar zijn.
Jenn
04/02/2025 at 7:20 amIk herken het wel hoor. Toen mijn auto opeens twee weken dagelijks weg was hoorde ik de buurvrouw tegen een andere buur zeggen dat ze blij voor me was dat ik ‘weer een baan had nu Corona voorbij was’… (ik werk al ruim 7 jaar bij hetzelfde bedrijf). In plaats van te checken bij mij trok ze haar eigen conclusie toen de auto vaak thuis bleef staan. Hier in de wijk heb je een kliekje, en daar hoor ik niet bij.
Ik geloof overigens wel dat er geholpen wordt in geval van nood. En ik moet eerlijk zeggen dat ik dat in de buurt wel prima vind. Te veel sociale controle hoeft van mij ook niet, dat ben ik juist een beetje ontvlucht. Dat iedereen alles van elkaar weet en altijd op elkaar let, niks voor mij.
Maar in het algemeen mis ik ook wel een stukje verbinding, maar meer in dat zo veel tegenwoordig digitaal gaat, online shoppen, zelfscankassa’s, etc. Vroeger kon je buiten de deur mensen ontmoeten, tegenwoordig zit het overgrote deel op de telefoon. Dat vind ik wel jammer.
Simone
04/02/2025 at 12:37 pmOef, die aannames/geroddel, daar ga ik slecht op… Met sociale controle bedoel ik niet dat we elke dag bij elkaar op de stoep staan en alles van elkaar weten. Maar even vragen hoe het gaat als je elkaar al even niet hebt gezien, lijkt me een kleine moeite 🙂
Maaike
04/02/2025 at 10:09 amEerlijk, een hutje op de hei lijkt me fantastisch!
Verbinding is er hier in de straat mondjesmaat. Alleen bij grote gebeurtenissen zoals het overlijden van de overbuurman. Dit was voor het eerst dat ik een echt gesprek met de overbuurvrouw heb gehad. En ze wonen hier denk ik alweer twee jaar. We houden elkaar en de buurt wel in de gaten en ik hoor praatjes in de straat. Dus wij hebben het hier zo slecht nog niet.
Wel mis ik verbinding op mijn werk, waar nu ook iets aan gedaan wordt. Mensen zijn nu eenmaal meer op zichzelf en als je dan ‘anders’ bent, val je er een beetje buiten. Het wordt tijd dat we allemaal weer wat socialer worden!
Simone
04/02/2025 at 12:36 pmEen hutje op de hei gaat me net iets te ver :P. Maar meer verbinding zou wel fijn zijn ja. Vervelend dat je de verbinding op je werk mist. Hopelijk is het snel beter!
kolibrie
04/02/2025 at 7:58 pmHier bij ons is dat allemaal zo niet. We zeggen wel een goeie dag mee je hand op te steken en dat is het dan ook. Met sommige buren praat ik wel af en toe mee. Gewoon omdat ik zelf vree sociaal ben en altijd terug zal praten af zelf het woord doe. Maar ik snap heel goed wat je bedoelt, tis niet meer lijk vroeger dat iedereen op straat kom. Hier in België leeft iedereen op zijn eigen en gaan ook niet bij mensen gaan aanbellen zonder dat je eerst per sms vraag af ze thuis zijn. Buiten vroeger kan je gewoon aanbellen zonder dat ze u verwachten.
Simone
05/02/2025 at 7:53 amHier is dat vrijwel hetzelfde ja. Jammer hoor!
elinemaria
06/02/2025 at 4:25 pmZo herkenbaar!! Ik merk dat ik het echt lastig vind om te merken hoe lastig het soms is om echt contact te maken met leeftijdsgenoten.
Simone
06/02/2025 at 5:18 pmDat herken ik wel inderdaad!
elinemaria
06/02/2025 at 4:27 pmZo herkenbaar! Ik vind het moeilijk om te merken hoe lastig het kan zijn om echt contact te maken met leeftijdsgenoten en dat dat het best lukt bij de mensen die veel hebben meegemaakt (omdat die misschien wat bewuster zijn van wat ze echt belangrijk vinden?)
Simone
06/02/2025 at 5:19 pmHerkenbaar inderdaad ook met leeftijdsgenoten. Jammer is dat eigenlijk, he?
iliveformydreams.com
08/02/2025 at 11:19 amWij wonen in een dorp en een hele fijne straat 🙂 We lopen niet de deur plat bij elkaar maar zeggen gedag, regelen dingen voor elkaar en letten op elkaar. Heel fijn.
Nicky
09/02/2025 at 12:41 pmIk woon in een flatgebouw met alleen maar oudere mensen (tussen de 75 en 85). Hier is de sociale controle nog heel groot. Ik heb hier een soort surrogaat vaders en moeders die me ook steevast allemaal aanspreken met ‘kind’. In de coronaperiode heb ik ooit bij iedereen een zakje met paaseitjes en een lief kaartje aan de deur gehangen. Sommigen belden me huilend op om te bedanken. Dat deed me wel wat. Het is ook grappig dat mijn buren bij mij aanbellen als er problemen met tablets of telefoons zijn. Het is in elk geval fijn wonen. Maar ik weet niet of dat komt doordat ik senioren-buren heb of dat ik gewoon in een heel vriendelijk dorp woon.
Simone
09/02/2025 at 4:22 pmDat klinkt als lieve en fijne buren! Geen idee of dat leeftijdgerelateerd is, maar toch wel fijn dat je op je plek zit daar 🙂