Dat wij geen kinderen willen, is voor onze omgeving geen geheim. Waarom we (ik) geen kinderen willen, beschreef ik al in een eerder artikel. En ondanks dat ik het steeds iets vaker hoor, voel ik me nog vaak vrij eenzaam in deze keuze.
De maatschappij is zo gemaakt
Of we het willen of niet, de maatschappij is nou eenmaal ingericht op dat vrouwen kinderen krijgen. Daar vind ik wel wat van. We zijn al zoveel jaren verder en (gelukkig) kunnen steeds meer vrouwen zelf hun keuze maken. Maar toch word je als vrouw aangezien voor een persoon die zorgt voor nageslacht. En ja, in veel gevallen is dit zo. Toch zijn er ook vrouwen die dit niet willen en bewust geen kinderen krijgen.
Social media zou ik soms wel willen deleten
Eén van de dingen waar mijn ergernis soms flink wordt opgelaaid is social media. Ik word werkelijk waar ‘bestookt’ met stellen die zwanger willen worden, zwanger zijn, net een baby hebben gekregen of in een medisch traject zitten. Voel mijn frustratie. Ik ben blij voor de mensen wie het gegund is. Maar ik hoef niet continu dit soort beelden te zien. Het zou voor mij zeker een (extra) reden zijn om te willen verdwijnen van social media.
Zullen we het normaliseren?
Op YouTube zag ik een interessant interview van Eva Jinek (zie hieronder). En ik was ergens wel soort van blij om weer eens mensen te zien die ook bewust geen kinderen hebben gekregen. Alsof ik me even kon identificeren met een ander. Want dat is ook waar het over gaat (niet alleen hier over natuurlijk, maar dit speelt in mijn geval zeker mee). Mensen met kinderen hebben zo’n ander leven dan wij zonder. Wij delen ons leven heel anders in. Maar dat wil niet zeggen dat we geen bewuste keuzes maken. We hebben hele andere wensen en ideeën voor onze toekomst.
Ik zou toch graag willen dat dit ook normaal (of in elk geval normaler) wordt. Dat het niet raar is dat we een keus hebben hierin. En dat we die keus ook gewoon kunnen maken, zonder dat anderen een raar gezicht erbij trekken. Net als dat wij heel blij zijn als dat jullie wel een gelukkig gezin hebben.
Er is ook een leven zonder kinderen
Soms krijg ik wel eens het idee dat er geen leven bestaat zonder kinderen. Wat ze hierboven al in het interview benoemen, ‘Wie moet er dan voor je zorgen later?’, is zo’n voorbeeld. Maar niemand verzekerd je voor een goede band met je kinderen. Ik vind het ook een ouderwetse reden om aan kinderen te beginnen. Maar deze vraag hebben wij ook zeker voor onze kiezen gehad. Waarom? Waarom vraag je zoiets? Hoezo word je in je keus niet gerespecteerd?
Een ander leven, maar niet beter of slechter
Ik zal niet zeggen dat ons leven zonder kinderen beter is. En ik zal ook niet zeggen dat ons leven slechter is. Maar voor ons is deze keus wel beter. Het is een wel overwogen keuze. Zo een die niet over één nacht ijs gaat. Hier is jaren (ik herhaal: jaren) overheen gegaan. We hebben zeker ook een paar jaar getwijfeld. Dat zal ik eerlijk toegeven. Maar uiteindelijk was de conclusie dat we liever met z’n tweeën blijven (oké, Zoë meegeteld, met z’n drieën). We zijn gelukkig zo. Ik denk dat dat het enige is wat telt. Toch?
Kende jij het interview van Eva Jinek toevallig al? En hoe denk jij er over? Mag dit voor jou ook genormaliseerd worden? Of vind je misschien dat ik overdrijf? Vanuit mijn perspectief is alles op gezinnen en kinderen gericht. Maar het zou zomaar kunnen dat ik het verkeerd zie. En ik wil hier ook aan toevoegen dat ik met dit artikel niemand voor het hoofd wil stoten.
Ontdek meer van Gelukkigdedertiende.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Jenn
02/12/2024 at 10:07 amIk herken dit wel, en denk er net zo over als jij. Het is goed zo met z’n tweeën (vijven). En was het wel gebeurd dan zou het welkom zijn geweest hoor, maar we zijn er niet naar ‘op zoek’. Het interview kende ik niet, ga ik later eens bekijken 🙂
Kim
02/12/2024 at 1:30 pmEen aanrader qua boek in dit onderwerp is ´De zin van een kind ´ van Leen Dendievel. Zij is ook bewust kinderloos. En op instagram heb je ook @almijnvriendenhebbenkinderen . Leuk om te volgen.
Simone
02/12/2024 at 5:41 pmDank je! Dat boek ga ik eens opzoeken😊 en dat Instagramaccount kende ik nog niet! Ga ik ook eens volgen🙏🏼
Irene
02/12/2024 at 2:23 pmIk vind het supernormaal dat er mensen zijn die geen kinderen willen. Heb ook een tijd geen kinderen gewild en ik vind het altijd raar als kinderen krijgen wordt weggezet als de standaard terwijl het zo’n enorm levensveranderend iets is en een gigantische verantwoordelijkheid. De vraag zou eigenlijk moeten gesteld worden aan mensen die wel kinderen willen: Waarom? Heb je er goed over nagedacht? Hoe ga je het allemaal doen?
Verder vind ik het raar als mensen “wie gaat er dan later voor je zorgen?” aanhalen als reden om wel kinderen te krijgen. Ik wil daar mijn kind(eren hopelijk — sorry ;p) niet mee opzadelen en het is niet omdat je kinderen hebt dat je later per se een goede band hebt en ze überhaupt voor je willen zorgen. Lijkt me ook erg voor het kind in kwestie als dat dan een reden is waarom het op de wereld is gezet. Maar ja, ieder zijn keuzes zeker? En inderdaad, zo lang je gelukkig bent!
Niet kwetsend bedoeld, eerder vanuit nieuwsgierigheid: Ik vraag me af waarom het je stoort dat andere mensen wel kinderen willen en jij die beelden te zien krijgt?
Simone
02/12/2024 at 6:46 pmWat een fijne uitgebreide reactie <3 Dankjewel! Ik stoor me niet zo zeer aan het kinderen krijgen, dat is uiteraard ieder voor zich en iets heel moois. Maar door die beelden op social media krijg ik het gevoel dat ik dat ook zou moeten. Anders dan doe je eigenlijk wat verkeerd. Dat voelt echt heel beklemmend voor mij. Ik zou het juist leuk vinden als er ook mensen met bewust geen kinderen in mijn algoritme voorbij zouden komen. Maar dat is helaas niet het geval (en dat komt wellicht doordat ik mensen volg waarvan de meeste wel kinderen hebben of een kinderwens hebben. Maar dat is voor mij geen reden om ze te ontvolgen).
Samaja
02/12/2024 at 4:48 pmIk heb ook bewust geen kinderen. Ik heb het ergens altijd al geweten, maar ik ben toch beginnen twijfelen door de druk vanuit mijn omgeving en gewoon vanuit de maatschappij. Kinderen krijgen is nog steeds de ‘normale’ weg en de aandacht daarvoor is ook buitenproportioneel groot. Het lijkt alsof ons leven minder beduidend is, minder groots en minder het vieren waard. Sommige vriendinnen gaan tijdens gesprekken uren door over het wel en wee van de kinderen, op familiefeesten gaan de kinderen met alle aandacht lopen. Wij lijken niet meer interessant, mijn man en ik, want we zijn maar gewoon met ons twee. En de vervelende vragen, daar heb ik helaas ook wel wat ervaring mee… Het is geen gemakkelijke weg, maar ik ben inmiddels heel erg overtuigd van mijn pad. Ik heb ook, via mijn blog, inmiddels vriendschap gesloten met een andere vrouw die bewust geen kinderen heeft en dat is zo fijn: die herkenning, dat kunnen aftoetsen bij elkaar. Want mijn omgeving zegt mijn keuze helemaal oké te vinden, maar ik krijg nu niet bepaald veel ruimte om dat onderwerp aan te kaarten, het blijft nog altijd een beetje taboe. Ik schrijf er op mijn blog ook af en toe over en ben alleszins heel blij dat jij dat ook doet. Zo maken we het toch bespreekbaar, op onze manier ❤️.
Simone
02/12/2024 at 6:49 pmWat herkenbaar. En wat mooi dat je het deelt op je blog. Ik ga een kijkje nemen bij je <3 Dankjewel voor je uitgebreide reactie!
Alicia
03/12/2024 at 9:11 amIk wil zelf ook geen kinderen en heb ze ook nooit gewild. Natuurlijk kan ik niet in de toekomst kijken, maar heb toch het idee dat dat niet gaat veranderen. Ik moet zeggen dat het me eigenlijk niks kan schelen wat anderen daarvan vinden :p
Nicole Orriëns
03/12/2024 at 9:19 amIk ken dit interview niet, maar het lijkt me heel interessant. En je verlangen naar mee representatie van een leven zonder kinderen vind ik heel begrijpelijk. Mijn jongste zusje en haar partner hebben ook bewust geen kinderen, en naar aanleiding van jouw blogpost ga ik haar toch eens vragen hoe het voor haar is, dat die norm van kinderen krijgen zo alom aanwezig is. Ik dacht dat ze het prima vond, maar nu wil ik het toch eens gaan checken.
Simone
03/12/2024 at 10:37 amWat mooi dat het je aan het denken heeft gezet bij je zusje. Fijn ook dat je het even bij haar gaat checken, dat is heel lief van je <3
Naomi
03/12/2024 at 9:30 amIk heb om een heel andere reden (niet de juiste partner tegengekomen (tot nu toe)) geen kinderen, maar herken heel erg wat je zegt dat de maatschappij is ingericht op gezinnen met kinderen. En ja, op social media word je er ook onder bedolven. Maar je hebt gelijk: ook het leven zonder kinderen is waardevol. Alleen wordt dat volgens mij veel te weinig gezien.
En eh, dat wie er later voor je gaat zorgen vind ik zo ouderwets.
Dankjewel voor dit zo open en eerlijke artikel.
Simone
03/12/2024 at 10:38 amDank je voor je uitgebreide reactie! Toch wel “fijn” om te lezen dat het niet (helemaal) aan mij ligt 🙂
Ilona
03/12/2024 at 7:52 pmMooi geschreven, Simone. Hier ook een blogger zonder kinderen en ik herken veel van wat je schrijft. We zijn de uitzondering, maar dat maakt ons mooi toch?
Simone
03/12/2024 at 9:19 pmDat is waar. ♥️
Geke
03/12/2024 at 8:32 pmIk herken wel wat je zegt. Ook dat alles ingericht is op gezinnen, en dat het toch precies nog steeds de norm is.
Wij hebben ook geen kinderen. Vooral door mijn cvs. Ik moet mezelf soms echt door de dagen slepen, hoe zou dat dan moeten met kinderen? Dan doe ik het beter / liever niet dan dat ik het maar half kan doen en er allicht ook aan ten onder ga. Vooral omdat ik ook weet dat de zorg voor het overgrote deel op mij zou komen. Wellicht is mijn kinderwens ook gewoon niet groot genoeg om het toch te doen.
Mijn moeder begrijpt het niet. Ze vindt het egoïstisch en ze zei ‘je gaat met niets eindigen’. Dat vond ik heel heftig. Alsof inderdaad mijn leven zonder kind niets waard is.
Op sociale media durf ik wel eens profielen te ‘verbergen’ (of ook wel ontvrienden als ik er toch niet echt een band mee heb) als het echt enkel over kinderen gaat.
Simone
03/12/2024 at 9:22 pmWat heftig en pijnlijk van je moeder😔 Dat verbergen op social media is wel een goed idee. Niet eens over nagedacht. Thanks!