Kinderen, het is toch wel een onderwerp nadat je getrouwd bent of lang samen bent. Ik vind het eigenlijk geen onderwerp waar je niet zomaar over moet beginnen. Je weet nooit of je hiermee iemand (onbewust) kwetst.
Een paar jaar terug, nog voor mijn man en ik trouwden, kregen we ook te maken met deze brandende vraag. En vandaag doe ik mijn persoonlijke boekje open wat mijn persoonlijke redenen zijn om (nog) niet aan kinderen te beginnen. Ik wil nu ook niet iemand voor het hoofd stoten overigens, dit is gewoon puur hoe ik het op mezelf baseer. Maar mocht je benieuwd zijn, lees dan verder.
Fibromyalgie
Hoewel het voor veel misschien geen reden is om niet aan kinderen te beginnen, is dit voor mij wel zo. En toch heb ik er kort geleden nog anders over gedacht. Ik ben weer terug bij mijn oude mening.
Ik heb het namelijk zwaar genoeg met mezelf. Soms heb ik echt mijn handen vol om mezelf op de rit te krijgen en te houden. Zeker in slechtere periodes slaap ik weinig en heb ik veel pijn. Dan moet ik er ook echt niet aan denken dat er een kleine bij is die ook mijn aandacht vraagt. Want door al die pijn en korte nachten, heb ik nog maar een schrijntje energie over. Dat heb ik gewoon heel hard nodig om te kunnen herstellen.
Geen moedergevoel en kinderwens
Ook zo iets wat misschien toch wel belangrijk is. Maar een moedergevoel heb ik nooit gehad. Behalve bij mijn hondje Budgie dan. Maar een hond is natuurlijk geen kind en totaal niet te vergelijken. Het moedergevoel is bij mij eigenlijk nooit echt geweest.
Daarnaast, wat naar mijn idee bij elkaar hoort, heb ik nooit een échte kinderwens gehad. Niet zo een wat je niet tegenhoud. Wel hebben we het een tijdje kort overwogen en serieus over nagedacht. Een échte intense wens is alleen nooit om de hoek komen kijken.
Carrièremens?
Ik vind het altijd een beetje een raar woord. Maar ik denk wel dat dit voor een groot deel klopt. Zowel bij mij als mijn man. We zijn allebei ambitieus. Ik heb twee bedrijven en mijn man een hoge financiële functie waar veel tijd in zit. We streven altijd naar meer en beter.
Het is goed zo
Het klinkt misschien ook heel raar, maar ik voel me zo goed. We zijn gelukkig met deze samenstelling. We hebben nog zoveel andere wensen waarmee we ons leven kunnen en willen verrijken. Voor ons is het niet nodig om ons leven (nu) te verrijken met (een) kind(eren).
Zeg natuurlijk nooit nooit. Wie weet veranderd deze gedachten en gevoelens nog wel eens. Al zien we dat zelf niet zo snel gebeuren.
Q: Heb jij een kinderwens en is deze al vervult of nog niet?
Ontdek meer van Gelukkigdedertiende.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
enjoycelife
17/02/2020 at 8:41 amWat een persoonlijk artikel! Vind het ook altijd zo’n vraag die je eigenlijk echt niet kan stellen.
Zelf heb in al vanaf dat ik jong was een heel sterke kinderwens. Nu ik chronisch ziek ben heb ik er wel over getwijfeld, maar hij is te sterk. Maar goed, er is nu geen partner in beeld, dus geen optie.
Simone
17/02/2020 at 9:49 amJe bent nog jong en ik weet zeker dat jij nog een mooie kans krijgt <3
iliveformydreams.com
17/02/2020 at 10:42 amMoi dat je hier zo open over schrijft. Mijn verhaal ken je al: ik had ook geen bewuste kinderwens en ook niet het gevoel ooit moeder te willen worden. Uiteindelijk toen ik 25 was is er een keerpunt gekomen, eentje die ik niet met mijn vinger kan aanwijzen. Inmiddels al een aantal maanden moeder en kan me niet meer anders voorstellen.
Ik vind het juist knap dat je juist deze keuze zo weloverwogen maakt. Dat zegt heel veel over jou als persoon<3
Simone
17/02/2020 at 12:57 pmJouw verhaal ken ik ook en die vind ik dan ook heel bijzonder hoe je gedachten toch zo kunnen veranderen. Ik dacht zelf dat dat bij mij ook zo zou zijn, toen ik er anders over nadacht. Zeg natuurlijk nooit nooit, maar voor nu is de keuze bewust om er niet aan te beginnen. Het is ook een hele verantwoordelijkheid, geen pakje boter die je gerust kunt vergeten dat hij in de koelkast staat 😛
Rachel Kromdijk
17/02/2020 at 4:17 pmWat goed dat je hierover een artikel hebt geschreven! En mooi dat je dit ook allemaal benoemd en je er niet voor schaamt.
Simone
17/02/2020 at 5:08 pmVind ook niet dat iemand zich voor zoiets moet schamen. Uiteindelijk is het je eigen leven en geluk. 🙂 Thanks!
Tineke
18/02/2020 at 10:29 amIk wilde juist altijd moeder worden en kon mij echt niet inleven in vrouwen die zeker wisten dit niet te willen. Juist nu ik twee kinderen heb snap ik mensen beter. Ik ervaar het niet als zwaar en heb nog geen seconde spijt gehad. Kinderen doe je niet zomaar even, ik vind het mooi dat je hier bewust over nadenkt. Wanneer je geen kinderwens hebt is het ook veel simpeler. Een leven zonder kinderen is ook heel mooi. Je hebt veel tijd voor jezelf, je werk en hobby`s. En tijd voor mijzelf mis ik soms wel eens, maar dat komt wel weer. Het gaat erom dat iedereen voor zichzelf en mogelijke toekomstige kinderen de beste keuze maakt. Ik vind je blog erg leuk en ben je via bloglovin en Instagram gaan volgen.
liefs
Simone
18/02/2020 at 11:49 amDankjewel voor je uitgebreide en lieve reactie. Ja, zo is het ook eigenlijk inderdaad. Maar soms voelt het egoïstisch dat ik dat niet wil, terwijl “je omgeving” het wel verwacht. Gekke gedachte natuurlijk, want het is mijn leven. Maar best lang een struggle geweest (en soms nog wel eens).
Romy
19/02/2020 at 12:03 amJuist heel mooi en belangrijk dat je hierin voor jezelf een afweging maakt. Ik kan me goed voorstellen dat kinderen krijgen een enorme stap is en je leven totaal verandert. Dan moet het natuurlijk wel echt 100% goed voelen. Heel begrijpelijk dus dat je niet over één nacht ijs gaat en (voorlopig) geen kinderen wilt. Wie weet draait het ooit bij. En zo niet, dan is daar ook niets mis mee. Het is een keuze die je voor jezelf maakt – wat anderen daar ook van vinden.
Simone
19/02/2020 at 11:50 amDat ben ik helemaal met je eens! Tis geen brood wat je bij de bakker koopt 🙂